นักเขียนคนหนึ่งชื่อ เจน จิ เธอรักกรุงเทพฯ เราสังเกตได้จากผลงานชิ้นแรกที่เธอสร้างสรรค์เอง "ครั้งหนึ่ง คิดถึงเป็นระยะ" หนังสือขายดีเล่มนั้นว่าด้วยเรื่องความสัมพันธ์อันแสนน่ารักที่ปรากฏอยู่ตามซอกหลืบมุมเมืองท่ามกลางม่านควันบ้างหนาบ้างบางกางรอบ เป็นความงามที่ไม่ใช่ทุกคนจะมองเห็น เราสรุปได้ว่าหนังสือเล่มนี้คือรวมเรื่องสั้นอันแสนละมุนละไลอันมีฉากหลังเป็นเมืองใหญ่ที่ใครๆ ก็ไม่รักแต่เธอรัก กลับมาคราวนี้เธอก็ยังไม่ทิ้งความรู้สึกที่เธอมีต่อเมืองนี้ รวมเรื่องสั้นชุดที่สองในชีวิตที่อยู่ในมือคุณ "คืนหนึ่ง คิดถึงอีกครั้ง" ก็ยังคงพูดถึงความสัมพันธ์ในลักษณะใกล้กันบนพื้นที่กรุงเทพฯ มีทั้งเรื่องที่ทำให้ยิ้มละไม่ต่างเดิม ขณะเดียวกันบางเรื่องก็อาจพรากน้ำตาจากคุณได้ หากชีวิตก่อนอ่านหรือขณะอ่านไปตรงสัมผัสเข้ากับเรื่องใดเรื่องหนึ่งที่เธอสรรค์ และถึงแม้ความสัมพันธ์เล็กที่ปรากฏในเล่มไม่อาจฉีกทึ้งหัวใจคุณให้วิ่นไหวได้ เราก็ยังเชื่อว่าอาจมีบางเรื่องที่ทำให้คุณหวั่นไหว และมีแน่นอนอย่างน้อยหนึ่งเรื่องที่คนไทยต้องใจสั่น เพราะถูกเขียนขึ้นในวันที่กรุงเทพฯ และเมืองไทยไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป


สารบัญ : คืนหนึ่ง คิดถึงอีกครั้ง
พบกันตอนพระอาทิตย์ตกดิน
คืนวันจันทร์แค่เอื้อม
ฉันมารอเธอที่ริมน้ำทุกวันเลยนะ
พ่อสื่อ
สะพานขอแต่งงาน
หนุ่มโชคร้ายกับชิงช้าสีแดง
ดึกแล้ว จึงคิดถึง
คิดถึง ทุกลมหายใจ
แหล่งข้อมูล

เนื้อหาปกหลัง : คืนหนึ่ง คิดถึงอีกครั้ง
ขออยู่ข้างเตียง เล่าเรื่องจนเธอหลับ ไม่ใช่เรื่องจริง ไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน ในยามค่ำคืน ในห้องไฟสลัว ปิดไฟ ห่มผ้า และโลกนี้ มีแค่เรา