คำสารภาพของเพื่อนในจินตนาการ

ใช่ว่าทุกคนจะมีเพื่อนในจินตนาการ แต่ทุกคนย่อมมีจินตนาการ เด็กๆ อาจจินตนาการให้ตุ๊กตามีชีวิต ให้สัตว์พูดได้ฝันถึงสิ่งที่ตนอยากเป็นในอนาคต ส่วนคนโตๆ ผู้รู้ดีแล้วว่าตุ๊กตาไม่มีชีวิต และสัตว์พูดไม่ได้ ก็อาจนึกจินตนาการถึงชีวิตที่ดีงามต่างๆ นานา จินตนาการบวกดังกล่าวมักหล่อเลี้ยงจิตใจมนุษย์ได้เสมอ เพื่อนในจินตนาการของเด็กอาจทำให้วันที่ทะเลาะกับเพื่อนที่โรงเรียนเป็นวันที่ดีขึ้นมาได้ อาจทำให้ตอนเย็นวันที่ไม่มีเพื่อนเล่นไม่เหงาเกินไปนัก แต่ก็นั่นแหละ ไม่มีใครอยู่ในโลกจินตนาการได้ตลอดเวลา จิตใจเราถึงห่อเหี่ยวบ้างบางครั้ง และยังมีวันเหงาๆ หลงเหลืออยู่ในชีวิต ซึ่งไม่ใช่แค่เราฝ่ายเดียวหรอกที่รู้สึก คำสารภาพของเพื่อนในจินตนาการ จึงเกิดขึ้นเพื่อเล่าเรื่องราวจากอีกฝ่าย วรรณกรรมเยาวชนจากมิเชลล์ คูวาส เล่มล่าสุดนี้ ยังคงมีกลิ่นอายของเรื่อง งานศิลป์ชิ้นใหญ่ของช้างจิตรกรอยู่ นั่นคือ แม้จะเล่าเรื่องเด็ก ให้เด็กได้อ่านอย่างเพลิดเพลิน แต่ทุกตัวหนังสือของเธอยังจับใจผู้ใหญ่ได้อยู่หมัดเช่นเคย และทันทีที่อ่านจบ ปิดหนังสือเล่มนี้ลงแล้ว ประตูค้นตาบานหนึ่งของทุกคนอาจเปิดออก พร้อมเสียงคุ้นหูดังขึ้นเบาๆ ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะ