อยากให้ทุกสิ่งในโลกนี้มีชีวิต (ปกอ่อน)

ผู้เขียน: ติณณา ตริยานนท์
สำนักพิมพ์ ผีเสื้อ
หนังสือมือหนึ่งสภาพดี
เล่มนี้ไม่แถมปกพลาสติก
ISBN: 9789741405787


+++ รายละเอียดหนังสือ +++ [mr06]

คำนำสำนักพิมพ์
เด็กอายุยังน้อย ๖ ขวบ ๗ ขวบ คิดอะไรได้บ้าง
คิดได้แค่ไหน คิดได้เท่าใด คิดดีหรือไม่ดี
ถ้าเด็กไม่พูด เพื่อนหรือผู้ใหญ่ก็ไม่รู้
แม้พูดแล้ว เมื่อเวลาผ่านไปนานเข้าก็ลืม
แต่ถ้าจดบันทึกไว้ ย่อมจำ
สิ่งสำคัญของการเขียนบันทึก
นอกจากจดจำก็คือ ความคิดที่ทวีขึ้นทุกวัน
ความคิดซึ่งจดไว้ บันทึกไว้บนแผ่นกระดาษ
ในแต่ละวันค่อย ๆ งอก ค่อย ๆ งาม
ยิ่งกว่าปลูกเมล็ดพันธุ์ลงดิน
ต้นอ่อนค่อย ๆ แตกใบเป็นต้น เป็นลำต้น
มีกิ่งก้าน กระทั่งเป็นต้นไม่ใหญ่ ให้ร่มเงา
ออกดอกผลเป็นอาหารแก่สิ่งมีชีวิตอื่น
ขยายพันธุ์เป็นประโยชน์แก่โลก และสรรพชีพ
สมกับที่ได้เกิดมามีชีวิต
ต้นปี ๒๕๕๘ ตินติน อายุ ๖ ขวบเศษ
เริ่มเขียนเป็นคำ สะกดตัวหนังสือได้
จึงเขียนบันทึกด้วยตัวอักษร แทนวาดรูป
ถ้อยคำที่เธอกล่าวว่า
อยากให้ทุกสิ่งในโลกนี้มีชีวิต
จึงน่าจะเป็นหนังสือเล่มแรก
แต่เหตุการณ์สำคัญทำให้เปลี่ยนใจในปีรุ่งขึ้น
หนังสือเล่มแรกจริง ๆ คือ
กราบพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๙
ซึ่งได้รางวัลหนังสือดีเด่นในปี ๒๕๖๐
และสองปีต่อมาก็ได้รางวัลอีกครั้ง
จากหนังสือ โลกดวงนี้ก็เป็นของหนอนด้วย
ตินติน เขียนบันทึกต่อเนื่องเป็นจำนวนมาก
นับตั้งแต่ปีนั้นเรื่อยมา ภายในเวลา ๓ ปี
รวบรวมเลือกเป็นต้นฉบับเพื่อพิมพ์หนังสือ
ได้ถึงสามเล่ม และนี่เป็นเล่มแรกในชุดนี้
ใช้เวลา ๖ ปี เริ่มตั้งแต่บันทึกบทแรก
และวาดรูปประกอบ ๔ ปี โดยมารดาของเธอ
ปัจจุบันนี้ ประเทศไทยนับได้ว่า
มีนักเขียนเด็กจำนวนมากที่สุดในโลก
และทุกคนมีผลงานดีเทียบเท่าผู้ใหญ่
ผู้เชี่ยวชาญวรรณกรรมเด็กฝรั่งเศสกล่าวถึงว่า
การสนับสนุนให้เด็กเขียนจนกระทั่งตีพิมพ์
และเผยแพร่ผลงานเสมอผลงานผู้ใหญ่นั้น
นับเป็นนวัตกรรมที่ไม่เคยปรากฏในประเทศอื่น
ความสำเร็จนี้เริ่มต้นด้วยสมุดบันทึกแท้ ๆ
ดังคำกล่าวว่า
วิธีสมุดบันทึกคือวิธีค้นหาอัจฉริยภาพของเด็ก
หนังสือนี้เป็นเครื่องยืนยันถ้อยคำนั้น
สำนักพิมพ์ผีเสื้อเด็ก ๆ
พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๖๔
คำนำผู้เขียน
ฉันได้พวงกุญแจตุ๊กตาห้อยกระเป๋า
มาพวงหนึ่ง
ทำให้หวนนึกถึงเมื่อครั้งยังเป็นเด็กเล็ก
ฉันดูแลตุ๊กตาตุ๊กตุ่นอย่างดี
เสมือนเพื่อนคนหนึ่ง
และไม่ใช่เพียงตุ๊กตา รวมทั้งสิ่งอื่น ๆ ด้วย
ราวกับสิ่งเหล่านั้นเป็นคนในครอบครัว
ที่เติบโตเคียบข้างหรือคู่กันมากับฉัน
ลืมตา หลับตา และมีลมหายใจ
บางที
หนังสือที่อยู่บนชั้นตรงนั้นคงเบื่อ เหงา
เป็นเหตุผลที่ทำให้ฉันหยิบมาอ่าน
สีโปสเตอร์ที่แห้งอยู่นานแล้ว
บางทีก็อาจจะอยากระบายแต่งเติม
ให้เป็นผลงานที่สวยงามบ้าง
ฉันจึงหากระดาษ พู่กัน
และทำให้สีเป็นรูปภาพ
นี่ยังไม่นับดวงดาว ดวงจันทร์
จนจักรวาล และบรรดาพืชพรรณ
เหล่าสัตว์ทั้งหลาย
ทั้งที่เป็นที่รู้จักชื่อและไม่รู้จัก
ทั้งเล็กและใหญ่
หรือแม้แต่อารมณ์ ความรู้สึกนึกคิด
ทั้งของผู้คน ตัวเราเอง และสัตว์อื่น
ที่แผ่กระจายจนสิ่งไม่มีชีวิตอาจสะสมไว้
กระทั่งมากพอจนสะท้อนความรู้สึก
ออกมาบ้าง
เราไม่ได้เติบโตเพียงลำพังคนเดียวหรอกนะ
มีสิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือหลายสิ่ง
อยู่กับเราด้วยเสมอ
เติบโตพร้อม ๆ กันไปกับเรา
และช่วยเหลือดูแลเราอยู่เงียบ ๆ ไม่รู้ตัว
หรือชักชวนให้เล่น สนุกสนาน
ร่าเริง เป็นสุข
นี่เอง วันหนึ่งนานมาแล้ว
เมื่อยังเป็นเด็กเล็ก ๆ
ฉันจึงเริ่มคิด
อยากให้ทุกสิ่งในโลกนี้มีชีวิต
ตินติน
๑๔ พฤศจิกายน ๒๕๖๔