หนังสือมือหนึ่งนอกซีล สภาพมีตำหนิ ขอบ มุม สันตามภาพค่ะ ราคาปกรวม 733 ลดราคาพิเศษ

***ยิ่งหวงรัก***
ปรวัธน์ กลับมาพร้อมความแค้น...
อรภาริน ต้องถูกลากตัวมาชำระความโกรธในใจ หลังถูกเธอสลัดรักไม่เหลือเยื่อใยแล้วหันไปซบไหล่ศัตรูหมายเลขหนึ่งของเขา
สองปีที่เขาไม่อยู่ สองปีที่สัญญากันว่าจะรอ สองปีที่เธอหายไป สองปีที่เขาตามหาแทบพลิกแผ่นดิน ในที่สุดก็เจอ...เจอเธอกำลังกอด ‘ลูกของศัตรู’ อย่างปกป้องหวงแหน
‘ลูกของศัตรู’ ไหงดีเอ็นเอถึงได้เหมือนเขาเปี๊ยบ!
เขาต้องร้ายไม่ใช่รัก เขาต้องโหดไม่ใช่อยู่ในโหมดคุณพ่อสายเปย์ และเขาต้องชังน้ำหน้าไอ้หนุ่มน้อยที่เหมือนกับโคลนนิ่งเขามา ไม่ใช่หลงรักหัวปักหัวปำแบบนี้…
เขากำลังโดนตก!
พรึ่บ!
ผ้าเช็ดตัวปลิวตกพื้น
“ว้าย” อรภารินตกใจรีบยกมือขึ้นปิดตา ให้ตายสิ เรื่องห่ามๆ ไว้ใจไอ้ป้อนเลย
“ป้อ ป้อ” ลูกเธอที่ไม่ได้ปิดตาเอียงคอมอง ‘ร่างต้นฉบับ’ ด้วยความสนใจแล้วคลานต้วมเตี้ยมไปหา
เขาจึงต้องรับมาอุ้มไว้เพราะกลัวกลิ้งตกเตียง
“ป้อน!”
“อายทำไม ผู้ชายเหมือนกัน” เขาพูดหน้าตาเฉย
“ป้อ ป้อ เยา เหยื่อ”
“หือ ว่าไงนะ” เขาโน้มลงไปฟังเด็กอวบในอ้อมแขนชัดๆ
“เยา เหยื่อ”
โถ ลูก หนูท่องบทได้เป๊ะมากแต่ไม่ต้องซุกซอกคอออดอ้อนอีตานั่นก็ได้ ผิดคิวอย่างแรง แม่ต้องออกโรงเองซะแล้ว
“เรา-เบื่อ” อรภารินพูดช้าๆ ชัดๆ แทนเจ้าหนูน้อย
“ใจเย็นดิอิ๋น รอเด็กอ้วนหลับ เราค่อยทำกิจกรรมแก้เบื่อกัน” พูดจบก็ส่งยิ้มยียวนให้

***ใจหวงรัก***
สองสิ่งที่เขาค้นพบหลังแต่งงาน หนึ่ง เมียเขาน่าจับกินวันละหลายเวลา สอง เขาหึงโหด
ภีม ทายาทคนเดียวของเจ้าสัวรับเหมาก่อสร้างระดับประเทศที่แยกตัวมาทำธุรกิจสตาร์ตอัป หนุ่มไฟแรงผู้เพียบพร้อมจรดปลายเท้า ยอมเข้าพิธีแต่งงานกับลูกสาวเพื่อนแม่ ด้วยเหตุผลที่ว่า ‘สะดวกดี’ เมื่อความเหมาะสมเป็นสิ่งที่จับต้องได้ อะไรก็ตามที่ทำให้ชีวิตของภีมเข้าใกล้คำว่า ‘สมบูรณ์แบบ’ ยิ่งขึ้น เขาย่อมไม่ปฏิเสธ
นลิน เจ้าสาวของเขา สวยหวานซึ้ง กิริยามารยาทแช่มช้อยนิ่มนวล ถูกเลี้ยงมาแบบไข่ในหิน ริ้นไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม และกำลังจะกลายเป็นอ้อยหวานถูกเสิร์ฟเข้าปากภีม!

“พี่ภีมคะ” เสียงเขียวดังขึ้นอย่างหมดความอดทน
“ครับ”
“ไม่ไปทำงานทำการเหรอคะ” คนโดนเฝ้ารู้สึกอึดอัด
“กำลังทำครับ งานของพี่คือเฝ้าเมีย”
ฟังเขาสิ น่าตีนักเชียว
“อย่างนี้ก็ได้เหรอคะ!”

***ยังหวงรัก***
เป็นลูกที่ดีของพ่อแม่และเป็นหลานที่ดีของย่ามาตลอดทำให้ใครเลยจะคาดคิดว่าคนอย่าง ปรวีร์ ไวยวัจน์ จะซุกเมียเก็บนามว่า สลิล แต่ในเมื่อย่าอยากให้แต่งงานหลานที่ดีอย่างเขาจึงต้องตัดสินใจบอกเลิกเมียเก็บ แต่บอกเลิกแล้วทำไมหัวใจมันหน่วง ตามเฝ้าแอบดู โหยหาอย่างนี้ ของ ๆ เขา เขาหวง ไม่ยอมให้ใครมาซ้ำรอยหรอก ต้องเดินหน้าทวงเมียเก็บ
“โอ๊ย” สลิลตกใจ สองมือรีบตระกองกอดหน้าท้องอย่างปกป้องเมื่อปรวีร์ผลักลงเตียงด้วยแรงไม่เบานัก
“ชอบไม่ใช่เหรอ” เขาถามเสียงเย็น
ชอบอะไรกัน เธอส่ายหน้าไม่เข้าใจ นี่ไม่ใช่หมอปั้นที่เธอเคยรู้จัก ร่างอวบอิ่มกระถดหนีไปอีกฝั่ง แววตาตื่นกลัวสุดขีด ไม่ยอมให้เขาเข้าใกล้
“ยะอย่าค่ะ” ข้อเท้าเล็กถูกรั้งกลับมา
“กลัว?” ร่างแกร่งตามมาคร่อมทับ กักขังเธอไว้ในกรงของเขา
หญิงสาวเม้มปาก ไม่ยอมตอบ เบือนหน้าหนีคนใจร้ายและนั่นยิ่งทำให้เขาไม่พอใจ ถ้ายังกล้าเมินเขาอีก เธอจะโดนมากกว่านี้
“ฮึก ปล่อยนะ อย่ามายุ่งกับลิล” มือบางปัดป้องเป็นพัลวัน แต่เขากลับไม่สะทกสะท้าน บีบเคล้นหนักมือจนเธอเจ็บร้าวไปหมด
“ปล่อยให้ไประริกระรี้ หัวร่อต่อกระซิกกับผู้ชายเป็นฝูงใช่ไหม”