เพลงรัตติกาลรักในห้วงคะนึง (Nocturnes)

นี่ผมเล่าราวกับว่าตัวเองเป็นสมาชิกประจำวงอย่างนั้นแหละ ที่จริงแล้วผมเป็นพวก "เร่รอน" ตามที่นักดนตรีคนอื่นเรียกขาน เป็นพวกที่ต้องย้ายตัวไปเรื่อยๆ รอบจัตุรัส ช่วยเสริมวงออร์เคสตราของคาเฟ่สามวงที่ต้องการตัวพวกเรา ส่วนใหญ่ผมจะเล่นคาฟเฟ่ ลาวีน่า แต่บ่ายวันที่ยุ่ง ผมอาจจะไปเล่นกับควาดรี จากนั้นข้ามไปที่ฟลอเรียรน แล้วก็ข้ามจัตุรัสกลับมาที่ลาวีน่าอีกครั้ง ผมเข้ากับพวกเขาได้หมด รวมทั้งบริการด้วย ซึ่งหากอยู่ในเมืองอื่น ป่านนี้ผมคงมีตำแหน่งประจำไปแล้ว แต่สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยขนธรรมเนียมและอดีต ทุกอย่างกลับตาลปัตรไปหมด แต่ที่นี่น่ะหรือ มือกีต้าร์คงได้รับการยกย่องชื่มอย่างมาก ผู้จัดหารคาเฟ่จะอึดอัดขึ้นมาทัน กีต้าร์ดูสมัยใหม่เกินไป พวกรักท่องเที่ยวช่องเสียงชอบฤดูใบไม้ร่วงที่ผ่านมาผมได้กีต้าส์แจ๊สแบบวินเทจที่ช่องเสียงเป็นรูปไจ่ แบบที่จังโก้ ไรน์ฮาร์ดท์เล่น ดังนั้นจึงไม่มีทางที่จะเข้าใจผิดคิดว่าผมเป็นพวกร็อคแอนด์โรลอย่างแน่นอน นั้นทำให้อะไรง่ายขึ้นมาหน่อย แต่พวกผู้จัดการคาเฟ่ยังไม่ชอบอยู่ดี ความจริงก็คือ ถ้าคุณเป็นนักกีต้าร์ ต่อให้คุณเป็นโจพาส พวกเขาก็ไม่ยอมให้งานประจำคุณที่จัตุรัสแห่งนี้อย่างแน่นอน


สารบัญ : เพลงรัตติกาลรักในห้วงคะนึง (Nocturnes)
นักร้องอมตะ

ฝนจะตกหรือแดดจะออก

มาลเวิร์นฮิลส์

เพลงรัตติกาลรัก

นักเซลโล