ต้นตำนานอาภรณ์จักรพรรดิ ภาคต้น เล่ม 2รุ่งขึ้น จี้อิงอิงจึงได้ยินเสียงเคาะประตู "คุณหนู ตื่นนอนแล้วหรือยังเจ้าคะ บ่าวยกน้ำร้อนมาให้ล้างหน้า" เสียงเซียงเอ๋อ "เข้ามาสิ" จี้อิงอิงตอบอู้อี้ พลางซุกไซ้ใบหน้าไปกับผ้าห่มเนื้อนุ่ม เซียงเอ๋อวางกะละมังไม้ลงบนพื้นแล้วใช้สองมือผลักประตู "คุณหนู ประตูลงกลอนไว้เจ้าค่ะ"อ้อเมื่อคืนนี้นางลงกลอนไว้นี่นา จี้อิงอิงเพิ่งจะนึงขึ้นได้ นางอ้าปากหาวแล้วค่อยๆ ลืมตาขึ้น เพื่อที่จะพบว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนพื้นหญิงสาวลุกขึ้นยืน ผ้าห่มสีเขียวนิลไหลเลื่อนลงจากร่าง นางเดินเท้าเปล่าไปเปิดประตู "คุณหนู เดินเท้าเปล่าแบบนี้จะไม่สบายเอานะเจ้าคะ กลับไปนั่งรอที่เตียงเถิด ประเดี๋ยวบ่าวจะเช็ดหน้าให้คุณหนูเอง" เซียงเอ๋อเอ่ยแล้วก็ยกกะละมังไม้มาวางที่ชั้น เมื่อเห็นว่าผ้าห่มกองอยู่บนพื้นจึงเดินเข้าไปเก็บให้เรียบร้อย "เหตุใดคุณหนูถึงได้เตะผ้าห่มลงมาล่ะเจ้าคะ"เมื่อไม่ได้ยินเสียงผู้เป็นนายตอบกลับมาจึงหันหน้ามอง เซียงเอ๋อเห็นจี้อิงอิงกำลังยืนเหม่ออยู่ที่ประตู "คุณหนูเป็นอะไรไปหรือเจ้าคะ" จี้อิงอิงพลันได้สติ รีบกลับมานั่งลงบนเตียง "ไม่มีอะไร" เซียงเอ๋อบิดผ้าหมาดๆ แล้วส่งให้จี้อิงอิงวางผ้าอุ่นคลุมหน้าขณะนึกสงสัย หรือว่าเมื่อคืนนางลากผ้าห่มลงมาจากเตียงด้วยตัวเอง แล้วเหตุใดถึงไม่นอนบนเตียงไปเสียเลยเล่า หรือว่าตอนนั้นกำลังสะลึมสะลืออยู่