เรื่องสั้นทั้ง 10 เรื่อง แม้ว่าจะเคยตีพิมพ์ห่างช่วงกันพอสมควร โดยเรื่อง “เจ้านาย” อายุมากที่สุด พิมพ์เมื่อ พ.ศ. 2535 และเรื่อง “ริดสีดวงรัฐมนตรี” เอี่ยมอ่องที่สุด พิมพ์เมื่อ พ.ศ. 2547 แต่เมื่อถูกนำมาเรียงร้อยกันใหม่ เรื่องทั้งหมดกลับดูกลมกลืนไปในทางเดียวกัน และทรงพลังมากยิ่งขึ้น

ด้านโครงเรื่องก็ถูกวางไว้มากมายด้วยเชิงชั้น ถ้อยคำที่เลือกนำร้อยเรียงนั้นถูกคัดสรรจากคลังอันมหาศาล สื่อความได้ไม่เยิ่นเย้อ โดยเฉพาะเรื่องที่ชื่อยาวที่สุดของเล่ม “มดจัดตั้งในแปลงเกษตรที่ปล่อยไว้เฉยๆ” ที่วางโครงเรื่องได้จูงใจ พาเราเดินตามเรื่องไปอย่างจดจ่อ กระหายใคร่รู้ว่าเรื่องมันจะลงเอยอย่างไร

สนั่น ชูสกุล ใช่ว่าเป็นนักเขียนหน้าใหม่ เพราะก่อนหน้าเคยมีผลงานมาแล้วหลายเล่ม อาทิ นิยายเรื่อง “ผู้คุ้มครอง” ปี 2539 และรวมเรื่องสั้น “ช้างเหยียบนา พระยาเหยียบเมือง” ปี 2541 ซึ่งเรื่องนี้ได้รับรางวัลชมเชยจากคณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ เป็นเครื่องรับประกันคุณภาพของงานเขียน

“บริษัทไทยไม่จำกัด” นับเป็นรวมเรื่องสั้นอีกชุดหนึ่งที่เปี่ยมด้วยคุณภาพ เพราะสนั่นสามารถเขียนได้หลากแนว และลื่นไหล

แต่บนความหลากหลายนั้น สนั่น ชูสกุล ก็ได้ประคับไปในแก่นเดียวกัน นั่นก็คือ สะท้อนภาพชีวิตและสังคมโดยรวมที่เจ็บป่วย ทั้งโดยระบบและในระดับชาวบ้านร้านช่องเล็กๆ ในชนบทที่ได้รับผลกระทบจากการรุดหน้าของระบบเศรษฐกิจสู่ความเป็น“ ทุนนิยมเสรี "