สำเพ็ง :ประวัติศาสตร์ชุมชนชาวจีนในกรุงเทพมหานคร (ปกอ่อน)
เมื่อพูดถึงไชน่าทาวน์ของกรุงเทพฯ คนต้องเอ่ยชื่อเยาวราช เพราะเยาวราชคือไชน่าทาวน์ที่ใหญ่ที่สุดและเก่าแก่ที่สุดของกรุงเทพฯ แต่มีไม่กี่คนที่รู้ว่าชื่อเดิมของไชน่าทาวน์แห่งนี้คือสำเพ็ง สันนิษฐานกันว่าชื่อสำเพ็งมาจากคำว่า “สามแพร่ง” ที่คนจีนออกเสียงเพี้ยนเป็นสำเพ็ง สามแพร่งหรือสำเพ็งเป็นต้นกำเนิดไชน่าทาวน์ ตั้งอยู่ใกล้สามแยกวัดปทุมคงคา (วัดสำเพ็ง) ที่แยกออกไปเป็นตรอกวานิชและถนนทรงวาด (ตรอกวานิชก็คือชื่อใหม่ของตรอกสำเพ็งเดิม) เป็นบริเวณที่ชุมชนชาวจีนย้ายเข้ามาอยู่หลังจากการเริ่มตั้งกรุงรัตนโกสินทร์และพระบรมมหาราชวัง ในปี พ.ศ.2325 ชื่อสำเพ็งอยู่กับชุมชนจีนมาเป็นเวลากว่า 200 ปี จึงมีชื่อเรียกที่เกี่ยวข้องกับคำว่าสำเพ็ง เช่น งิ้วสำเพ็ง ผู้หญิงสำเพ็ง ตรอกสำเพ็ง จวบจนเมื่อการตัดถนนใหม่ผ่านสำเพ็งในช่วงปี พ.ศ.2435 -2443 และถนนนี้ได้รับชื่อพระราชทานว่าถนนเยาวราช เพื่อเป็นการเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชเจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ ชื่อเยาวราชจึงเกิดขึ้นในภายหลัง แต่กระนั้นคนก็ยังเรียกย่านนี้ว่าสำเพ็งต่อมาอีกนาน หนังสือเล่มนี้ใช้ชื่อเก่าของชุมชนจีนเพื่อสะท้อนให้เห็นประวัติศาสตร์อันยาวนานที่ชุมชนแห่งนี้อยู่คู่กับกรุงรัตนโกสินทร์ เพื่อให้อนุชนรุ่นหลังได้รู้ถึงรากเหง้าความเป็นมาของสำเพ็งจากต้นกำเนิด