🌼🐚🪨


ซุนหงอคง เป็นหนึ่งในตัวละครเอกเรื่องไซอิ๋ว ซึ่งเห้งเจียเดิมเป็นหินที่ถูกแสงสุริยันจันทราอาบมากว่า 1,000 ปี วันหนึ่งจึงแตก และมีลิงตัวหนึ่งกระโดดออกมา ลิงตัวนั้นจึงได้ไปอยู่กับฝูงลิงที่เขาไม้ผล เขาฮวยก๊วย

เทพเจ้าเห้งเจีย หรือ ซุนหงอคง (ไต้เสี่ยฮุกโจ้ว) นั้นเป็นอีกหนึ่งเทพเจ้าที่นิยมบูชากันอย่างกว้างขวาง ทั้งชาวจีนและชาวไทย นิยมกราบไหว้สักการะขอพรและบูชาเพราะความเลื่อมใสศรัทธา ในด้านความเฉลียวฉลาด ปฏิภาณไหวพริบ รอดพ้นทุกอุปสรรคปัญหา และเป็นเทพแห่งสายเก็งกำไร

เทพเจ้าเห้งเจีย หรือ ซุนหงอคง เป็นเทพเจ้าที่ชาวจีนนิยม นับถือสืบเนื่องกันตั้งแต่ครั้งโบราณ เพราะเป็นผู้ประทานความสุข ในฐานะผู้คุ้มครองพระถังซัมจั๋งไปชมภูทวีป(อินเดีย) ที่มีอิทธิฤทธิ์มากมาย ซึ่งมาพร้อมกับความเฉลี่ยวฉลาด ที่สามารถหาทางออกกำจัดปราบปรามปีศาจร้ายต่างๆ ที่มาสร้างอุปสรรคได้ทุกครั้งไป จึงเป็นที่มาให้ผู้คนนั้นเกิดความเคารพเลื่อมใสนั่นเองครับ

ด้วยความเชื่อว่า... หากบูชาเทพเจ้าเห้งเจีย จะปราศจากสิ่งชั่วร้ายรบกวน มีพลานามัยที่แข็งแรง มีสติปัญญาเป็นเลิศ เฉลียวฉลาด ปฏิภาณไหวพริบและความกล้าหาญ จะสามารถแก้ปัญหาได้ทุกอย่าง และหาหนทางแก้ไขปัญหาความเดือดร้อนได้เสมอ จึงเป็นที่นิยมกันมากในหมู่ผู้ประกอบธุรกิจที่ทำให้สามารถหาทางออกได้ในทุกอุปสรรคทุกปัญหา รวมถึงผู้ที่อยู่ในสายเก็งกำไรนั้นมักต้องหามาบูชากันจำนวนมาก

เมื่อมีกำเนิดตัวละครแล้ว พัฒนาการมาสู่ความศรัทธาในภายหลังนั้น อาจต้องเริ่มต้นที่คำอธิบายว่า การนับถือลิง หรือสัตว์อื่นไม่ใช่เรื่องแปลก ประวัติศาสตร์จีนปรากฏพฤติกรรมการบูชาลิงมาก่อน เนื่องจากเป็นสัตว์ที่มีรูปร่างคล้ายมนุษย์ คนยุคโบราณจึงกราบไหว้ลิงเป็นเทพเจ้า แต่ความคิดเห็นของผู้ศึกษาเกี่ยวกับเห้งเจียอย่างจรัสศรี มองว่า การบูชาลิง-เห้งเจีย ซึ่งกำเนิดจากวรรณกรรมเป็นเรื่องแปลก

การบูชาลิงจากวรรณกรรมนี้ไม่ใช่แค่ชนชาติอื่นอาจไม่เข้าใจ ชนชาติจีนเองและต้นกำเนิดตัวละครก็ยังไม่เข้าใจสาเหตุ ดังเช่นบันทึกของเผิง กวางโต่ว ชาวจีนสมัยราชวงศ์ชิง เขาบันทึกการเดินทางไปเมืองฝูเจี้ยน (ฮกเกี้ยน) ว่า เมืองแห่งนี้มีเรื่องประหลาด 3 เรื่อง หนึ่งในนั้นย่อมมีเรื่อง “การบูชาเห้งเจีย”

อย่างไรก็ตาม สำหรับชาวจีนทางใต้เองมองว่าการบูชาลิงเห้งเจียเป็นเรื่องธรรมดา เนื่องจากทางใต้ของจีนบูชาลิงกันมายาวนาน จึงอาจพอสันนิษฐานได้ว่า เมื่อไซอิ๋วเริ่มแพร่หลายโด่งดังไปทั่วประเทศ ชาวจีนในท้องถิ่นที่มีการบูชาลิงจึงผนวกการบูชาลิงที่มีมาแต่โบราณเข้ากับการบูชาเห้งเจีย

บันทึกของเผิง กวางโต่ว ยังสะท้อนให้เห็นอีกว่า การกราบไหว้บูชาลิงไม่ได้เป็นเรื่องปกติทั่วไปในจีน แต่นิยมอยู่ในบางท้องถิ่น โดยเฉพาะทางตอนใต้ อาทิ มณฑลหนิงเซี่ยะ กว่างตง (กวางตุ้ง) หูเป่ย และฝูเจี้ยน (ฮกเกี้ยน) พื้นที่เหล่านี้อยู่ในลุ่มน้ำตอนใต้ โดยเฉพาะฝูเจี้ยน ซึ่งน่าจะเป็นพื้นที่ซึ่งมีการกราบไหว้เห้งเจียกันมากและเก่าแก่ที่สุด มีวัดบูชาเทพเจ้าลิงที่เก่าแก่ในฝูเจี้ยนชื่อ “วัดเหนิงเหยินซื่อ” อีกทั้งยังมีบันทึกโบราณหลายชิ้นบ่งชี้ว่า ทางตอนใต้ของจีนเป็นแหล่งที่อยู่ของฝูงลิง วิถีชีวิตของคนท้องถิ่นย่อมคุ้นเคยกับลิงมาแต่เดิม

จรัสศรี ยังสืบค้นต่อไปว่า ชาวจีนภาคใต้มีความเชื่อเรื่องลิงมีจิตวิญญาณคล้ายมนุษย์ โดยมนุษย์โบราณเชื่อว่าลิงชราอายุร้อยปี กลายเป็นลิงวิเศษ หากอายุพันปีจะกลายเป็นมนุษย์ เรื่องเล่าเช่นนี้ทำให้ชาวจีนบางส่วนไม่กล้าทำร้ายลิง และอาจเรียกลิงว่า “ซือฟู่” (อาจารย์) สำหรับลิงขาวก็จะได้รับการยกย่องในหมู่ชาวจีนบางท้องถิ่น และกราบไหว้ลิงขาวเป็น “ไป๋เจี้ยงจวิน” หรือ จอมพลขาว เป็นเทพอารักษ์ในหมู่บ้าน

ยิ่งประกอบกับฝูเจี้ยน เป็นแหล่งโรงพิมพ์ขนาดใหญ่ การเผยแพร่และความนิยมเรื่อง “ไซอิ๋ว” น่าจะแพร่กระจายได้ไม่ยาก ส่วนหนึ่งก็อาจเป็นปัจจัยทำให้เกิดความนิยมความเชื่อบูชาเห้งเจียด้วย

#เห้งเจีย #หงอคง #ไต่เสี่ยฮุกโจ้ว #ราชาวานร #อำนาจ #วาสนา #กันภัย #เงิน #ทอง #บารมี #โชคลาภ #เสริมดวง #เทพ #ไซอิ้ว