ป๋องแป๋งหลงทาง

หนังสือเด็ก นิทานป๋องแป๋ง เรื่องนี้ฝึกให้เด็กเรียนรู้วิธีการปเอาตัวรอด เมื่อหลงทาง

นิทานป๋องแป๋ง เรื่องนี้ เป็นนิทานภาพคำกลอน ฝึกเตรียมพร้อมรับมือกับเหตุการณ์ไม่คาดฝันอย่างเช่นการหลงทาง ท้ายเล่มแนะนำวิธีป้องกันและการปฏิบัติตัวของเด็กเมื่อหลงทาง ช่วยพัฒนาทักษะสมองด้านจดจำนำไปใช้ (Working Memory) และควบคุมอารมณ์ (Emotional Control)

ขนาดรูปเล่ม 8 x 8 นิ้ว

จำนวนหน้า 24 หน้า (ไม่รวมปก)

ป๋องแป๋งหลงทาง

ประกาศตามหา “เด็กหาย” จะมีสักกี่รายที่ได้ลูกกลับคืนมาไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ทั้งภัยอันตรายจากการจราจรและมิจฉาชีพ ป๋องแป๋งในเรื่องนี้พกนกหวีดไว้เป่าเรียกแม่ พกกระดาษจดหมายเลขโทรศัพท์ของแม่ ให้ผู้ใหญ่ใจดีช่วยโทรหา เรื่องแบบนี้ถ้าคุณแม่รู้จักสอนลูกให้เตรียมพร้อมรับมือไว้ก่อนออกเดินทางไปไหน เมื่อเกิดสถานการณ์จริงขึ้น ลูกจะมีสติและรู้จักช่วยตนเองได้ระดับหนึ่ง

ป๋องแป๋งหลงทาง นิทานภาพคำกลอน พัฒนาทักษะสมอง EF ด้านจดจำเพื่อใช้งาน (Working Memory) จากการเตรียมความพร้อมที่จะรับมือเมื่อหลงทาง และการควบคุมอารมณ์ (Emotional Control) มีสติไม่ร้องไห้เมื่อพลัดหลงกับพ่อแม่

ถึงแม้จะเป็นเด็ก แต่ก็ต้องเติบโตขึ้นทุกวัน และโตพอที่ควรรู้วิธีดูแลตัวเองให้ปลอดภัย ซึ่งทำได้โดย

1. ไม่ไปกับคนแปลกหน้า ไม่รับขนม ของกิน เครื่องดื่ม เงินทอง ของเล่น และไม่พูดคุยกับคนแปลกหน้า

ถ้ารู้สึกไม่ปลอดภัย ให้ตะโกนร้องดัง ๆ “ช่วยด้วย ช่วยด้วย” หรือเป่านกหวีดเพื่อขอความช่วยเหลือโดยเร็วที่สุด

2. ฝึกเล่นเกมหาสมบัติ เล่นเกมหาของที่ซ่อนไว้ในบ้าน ฝึกสังเกต จดจำเลขที่บ้าน ต้นไม้ ป้ายสัญลักษณ์

บอกทิศทาง ไฟจราจร และสถานที่สำคัญใกล้บ้าน เมื่อเดินกลับบ้านกับพ่อแม่ เด็ก ๆ อาจจะลองขอเป็นผู้นำทางอย่างที่ค่อย ๆ สังเกตไปว่าอะไรอยู่ตรงไหน ทางไหนเป็นทางกลับบ้าน

3. จำชื่อจริงและนามสกุลของตนเอง ของพ่อแม่ ที่อยู่ หมายเลขโทรศัพท์ของพ่อแม่ อาจช่วยพ่อแม่วาดรูปและระบายสีลงบนกระดาษข้อมูลเหล่านี้ พร้อมทั้งพกติดตัวใส่กระเป๋าทุกครั้งเมื่ออยู่นอกบ้าน

4. เมื่อออกไปนอกบ้าน ควรจับมือ จูงมือ ผูกมือ ใช้สายจูง และอยู่กับพ่อแม่หรือญาติผู้ใหญ่ที่ไปด้วย

ตลอดเวลา อย่าวิ่งซุกซนหรือนึกสนุกเล่นซ่อนหานอกบ้าน ถ้าหลงหรือไม่เห็นพ่อแม่ก็ให้ยืนอยู่ตรงจุดนั้น ตะโกนเรียกพ่อแม่ดัง ๆ และขอความช่วยเหลือจากผู้ใหญ่ที่ไว้ใจได้ เช่น ตำรวจ พ่อค้า แม่ค้า แม่ที่มากับลูก บอกว่า “หนูหลงทางช่วยโทรถึงพ่อแม่หนูให้ด้วย” และรอในที่ที่ปลอดภัย อย่าเดินไปไหนเพราะอาจทำให้ยิ่งหลง

5. ถ้าหลงในร้านอาหารหรือในห้าง ให้เดินไปหาพนักงานให้ช่วยประกาศหาพ่อแม่ให้ แล้วคอยอยู่ตรงนั้นจนพ่อแม่มา อย่าอยู่ในห้องน้ำ ในหลืบ ในซอก ในที่ลับตาคนหรืออยู่คนเดียวตามลำพัง เมื่อได้พบกันแล้ว ขอให้ผู้ใหญ่กอดและชมที่ลูกเก่ง ดูแลตัวเองเป็นอย่างดีเมื่อพลัดหลง บอกให้ลูกรู้ว่าพ่อแม่รักและเป็นห่วงลูกมาก ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์อย่างนี้อีก ห้ามดุด่าหรือตีลูกเพราะจะทำให้เด็กยิ่งเสียขวัญ จากนั้นให้ทบทวนและจำไว้เป็นบทเรียนว่าครั้งหน้าจะจับมือกันไว้ให้ดี ๆ หรือใช้ผ้าผูกมือ ใช้สายจูงเด็ก เพื่อป้องกันไม่ให้พลัดหลงกันอีก