AS1 / D2


“เธอนอนกับไอ้เพลงบอกหรือยัง” คำถามห่ามๆ ที่เอ่ยถามอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ทำเอาคนถูกถามนิ่วหน้า
“นี่ ! ถามบ้าอะไร ใช่เรื่องที่คนปกติเขาถามกันหรือไงฮะ” กวินธิดาถึงกับหน้าเหลอ วางแปรงหวีผมลงทันใด แล้วหันไปเผชิญหน้ากับผู้ชายนิสัยเสียชอบหาเรื่อง ที่สรรหาแต่เรื่องทุเรศๆ ต่ำๆ มาถามและยัดเยียดให้
“ใช่นี่คือสิ่งที่คนปกติเขาถามกัน อย่าทำดีดติ้งหน่อยเลย อย่างเธอไปอยู่ตั้งเมืองนอกเมืองนา ไอ้เรื่องที่ว่ายังซิงอยู่ ฮึ ฉันไม่เชื่อเด็ดขาด คนอย่างไอ้เพลงบอกมันคงไม่ปล่อยเธอไว้ดูเล่นแน่ๆ” ธาราภัทรโต้กลับด้วยคำพูดเผ็ดร้อนติดจะเหยียดหยันดูถูก สิ่งที่ฟารียาบอกเล่าให้ฟังเมื่อครู่นี้ทำเอาอารมณ์โทโสเดือดปุดๆ เมื่อจัดการธุระให้เธอเสร็จเรียบร้อย จึงหันมาเล่นงานผู้หญิงของไอ้เพลงบอกทันที
“ก็แล้วแต่คุณจะคิดค่ะ ฉันคงไม่สามารถบังคับให้คุณเชื่อได้ว่าฉันยังบริสุทธิ์อยู่ อ้อ...แล้วที่คุณต่อว่าพี่เพลงบอก ว่าเขาเลวอย่างนั้นเลวอย่างนี้ คุณเองก็ไม่ต่างกันหรอกค่ะคุณธาราภัทร” กวินธิดากำหมัดแน่น ทั้งโกรธและโมโหที่ถูกต่อว่าเป็นทำนองดูถูกเหยียดหยาม เขากล่าวหาว่าเธอไม่บริสุทธิ์ บ้าหรือไงอยู่ๆ มาต่อว่าเป็นชุด แม้ว่าเธอยังบริสุทธิ์อยู่ แต่ไม่จำเป็นต้องเถียงเขานี่ เขาจะคิดอย่างไรกับเธอก็เชิญเลย
“ปากดีใช้ได้นี่ ด่าเก่งพูดจาฉะฉาน แต่รสจูบห่วยแตกไม่ได้เรื่อง ไอ้เพลงบอกมันคงจูบเธอห่วยๆ ไร้รสชาติเพราะเห็นว่าเธอเป็นของตายสินะ เธอเลยจูบไม่ได้เรื่องสักนิด” ธาราภัทรยังสนุกที่ได้พูดจาหาเรื่อง ยิ่งเห็นกิริยาท่าทางของเจ้าหล่อนที่กำหมัดจนเส้นเลือดปูดโปน แววตาที่จ้องมองเขาราวจะเปล่งแสงออกมาแผดเผาเขายิ่งชอบใจ


Share