ตามตำนานกล่าวไว้ว่า พระพิราพมหาเทพบรมครู ร่างหนึ่งของ "พระอิศวร" ครั้งเมื่อถอดร่างได้เชิญพระเพลิง (พระอัคนี) และพระสมุทร (น้ำ) มาเป็นกำลังฤทธิ์อย่างละครึ่งในองค์พระพิราพ

"พระพิราพ" เป็นบรมครูยักษ์องค์เดียวที่วงการศิลปินนาฏศิลป์ยกย่องนับถือเป็นบรมครูสูงสุด เป็นที่เคารพยำเกรงมาก ถึงขนาดพิธีไหว้ครูต้องจัดเครื่องเซ่นสรวงบูชาบรรเลงเพลงหน้าพาทย์ อัญเชิญองค์พระพิราพ นั่งกินเซ่นเหล้า ด้วยอิทธิฤทธิ์ที่มีมากมายของพระองค์ จึงเป็นอสูรเทพบุตรเจ้าแห่งความสำเร็จ เจ้าแห่งคุณงามความดี บันดาลความผาสุก ความสำเร็จโดยพลัน

ในอินเดียถวายพระเกียรติยกย่องว่า คราวใดที่เกิดทุกข์ภัยโรคร้ายแรงระบาด แก้ไม่ได้ ทางเดียวที่จะระงับดับทุกข์ภัยนั้นคือ ต้องบูชาเซ่นองค์พระพิราพอสูรเทพบุตรองค์นี้ ซึ่งเป็นมหาเทพที่มีมหิทธานุภาพมาก เป็นยักษ์ที่ดุร้ายมาก เช่น กัน ตำราโบราณว่ายิ่งดุมาก ยิ่งให้คุณมาก ยิ่งดุมาก ยิ่งมีฤทธิ์มาก ยิ่งมีฤทธิ์มาก ยิ่งทำให้สำเร็จมาก ยิ่งทำให้สำเร็จมาก ยิ่งร่ำ รวยมาก
การบูชาพระพิราพ อุปมาดังการบูชาครูที่เก่งกาจครอบคลุมคุ้มครองความสำเร็จสมหวัง เจริญรุ่งเรือง ร่ำรวยได้โดยพลัน มีฤทธิ์ที่รุนแรงด้วย และยิ่งการสร้างพระพิราพด้วยแล้ว ถ้าไม่รู้ไม่ดีไม่ขลังไม่มีวิชาจริง จะทำให้ทั้งผู้บูชาผู้ใช้ย่ำแย่ไปพร้อมกัน

"หลวงปู่บุญ" พระเกจิอาจารย์ชื่อดังแห่งวัดทุ่ง เหี่ยง จ.ชลบุรี ไม่เคยคิดที่จะสร้างพระพิราพเลย แต่รู้วิธีการทำและเคยได้รับครอบเศียรครูพระพิราพจากครูฆราวาส ผู้เป็นศิษย์ในสำนักสมเด็จบรมครูนายช่างใหญ่แห่งกรุงสยามนั้นคือสมเด็จฯ กรมพระยานริศรา นุวัดติวงศ์ ครูของหลวงปู่บุญเป็นฆราวาสได้รับครอบสายวิชานี้จากสมเด็จบรมครู ท่านพิจารณาถ้าวิชาสร้าง พระพิราพตกถึงท่านแล้ว ถ้าไม่ทำก็คงหายสาบสูญไป คิดเพียงเท่านั้น

ต่อมาได้มีลูกศิษย์ลูกหาเรียกร้อง หลวงปู่บุญจึงสร้างวัตถุมงคลพระพิราพขึ้น องค์พระพิราพเป็นเทวดายักษ์ที่มีฤทธิ์มาก มีฤทธิ์มากเท่าไหร่ก็ช่วยคน ได้มากเท่านั้น ผู้บูชาครูพระพิราพจะยิ่งเจริญก้าว หน้า ทุกข์ภัยอันใด อันตรายอันใด ครูพระพิราพจะ ระงับดับเคราะห์ไล่ได้ทั้งหมด