ในแดดบ่ายที่เคลื่อนคล้อย ยามที่คุณสบตากับนาฬิกาถี่ๆ และหวังให้เวลาเดินช้าลง แม้เพียงหนึ่งนาทีก็ยังดี หรือเมื่อไหร่ก็ตามที่คุณพยายามเพ่งมองภาพจำอันพร่าเลือนปรารถนาให้มันชัดเจนขึ้น และเฝ้ารอให้ดอกไม้แห้งที่แสนเปราะบางกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง เมื่อนั้นขอให้คุณมองกระจก สบตากับตัวเอง ทบทวนตั้งแต่ต้นจนจบ เข้มแข็ง และบอกกับตัวเองว่ามันจะไม่เป็นไร
.
Part-Time Lover รวมเรื่องสั้นในแต่ละห้วงเวลาของคนรักแบบชั่วคราวแล้วผ่านเลย สะกิดต่อมน้ำตา ร้าวราน แสบซ่าน เหมือนบีบมะนาวโรยเกลือบนแผลสด แต่นั่นคงสาแก่ใจมนุษย์ประเภท Part-Time Lover / Full-Time Loser ผลงานโดยเจ้าของเพจ ‘นิชาภาพ’ ที่มีงานประจำเป็นคนเดียวดาย
.
🥀

“เป็นเพียงวูบของความอ่อนไหว คนใจบางสองคนมาเจอกัน มันก็พากันบางจ๋อยเกินไปทั้งคู่ หลงอยู่ในเรื่องเล่าแสนสุขและทุกข์ตรม ดำผุดดำว่ายอยู่ในนั้น เมื่อว่ายขึ้นมาถึงผิวน้ำจึงได้รู้ว่าที่เราแบ่งปันความหวังและความฝัน แท้จริงไม่มีเราทั้งสองอยู่ในเรื่องของใคร มันเป็นเรื่องของฉันและเธอ ไม่ใช่เรื่องของกันและกัน”
.
“มันจะหกเดือนแล้วนะที่เราคุยกัน มันคงไม่ไปไกลกว่านี้แล้ว ถ้าเราจะเป็นอะไรกัน มันคงเป็นไปนานแล้ว”
ฉันเงียบ เขาดูเสียใจมาก เลยปล่อยให้เขาพูดต่อไปเรื่อยๆ
“เธอไม่ได้รู้สึกอะไรเลยใช่มั้ย”
“รู้สึกนะ”
“รู้สึกของเธอมันไม่ใช่รู้สึกรัก”
ไม่ได้มองหน้าเขาแล้ว ฉันมองจานอาหารที่เหลืออยู่ครึ่งหนึ่งของตัวเอง ความรู้สึกมากมายปั่นป่วนไปหมด ที่เคยมีใครว่าขวยเขินเหมือนมีผีเสื้อนับร้อยบินอยู่ในท้องนั่น ฉันรู้สึกคล้ายกันเดี๋ยวนี้เลย เพียงแต่นี่ไม่ใช่การเขินและไม่มีผีเสื้อ นี่คือเสียใจและในท้องเต็มไปด้วยผึ้งที่บินต่อยเหล็กในใส่ฉันอยู่เป็นร้อย
.
“ในท้ายที่สุด คุณก็อาจไม่ได้ลงเอย
กับคนที่คุณรักที่สุด แต่มันจะไม่เป็นไร”