ปีกมงกุฏ
"คุณคิดว่าที่คุณสร้างเรื่องมาหลอกลวงคนอื่นมันถูกต้องอย่างนั้นหรือ"
"แล้วที่คุณทำให้ตรีเข้าใจว่าคุณรักตรี คุณคิดว่าคุณทำถูกหรือเปล่าล่ะ"
"ผมขอโทษ จะให้ผมขอโทษอีกกี่ครั้ง คุณถึงจะให้อภัยกับความผิดที่ผมทำไว้กับผม"
น้ำเสียงชญานนท์อ่อนโยนลงราวกับเป็นคนละคน
"ตรีไม่เคยโกรธคุณ ตรีแค่เสียใจที่ตรีเลิกรักคุณไม่ได้ ที่ตรีมาวันนี้
ตรีจะมาขอให้คุณอโหสิกรรมให้ตรี แล้วตรีจะไม่มาให้คุณเห็นหน้าอีก"
ตรีอัปสรพูดพลางหยิบสร้อยคอที่ห้อยจี้รูปดาวกับพระจันทร์ยื่นไปตรงหน้าชายหนุ่ม
"ตรีเอาสร้อยเส้นนี้มาคืนคุณ ตรีไม่ต้องการตอกย้ำความเจ็บปวดของตัวเอง"
ตรีอัปสรเอื้อมไปจับมือชายหนุ่มแล้วบรรจงวางสร้อยคอลงในอุ้งมือหนานุ่มนั้น
"น้องอร..."
ชญานนท์ดึงตัวอรสินีเข้ามากอดไว้แนบอก ปล่อยให้หญิงสาวร้องไห้ระบายความทุกข์
ที่อัดอั้นอยู่ภายในจิตใจเพื่อให้ความรู้สึกนั้นบรรเทาเบาบางลง
"พี่ผิดเอง...พี่จะหาโอกาสเข้าไปพูดกับคุณพ่อ พี่จะยืนยันกับท่านว่าพี่จะขอหมั้น
กับน้องอรไว้ก่อน หมั้นเงียบๆ ก็ได้ เราจะจัดงานกันภายในครอบครัวไม่ให้นักข่าวหรือใครรู้ทั้งนั้น"
อรสินีฝืนตัวออกจากอ้อมกอด ดวงตาคู่งามกะพริบขับไล่หยาดน้ำตาที่ยังคงรินไหลก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
สำนักพิมพ์ทัช ผู้แต่งไปรยา จำนวน 388 หน้า ขนาด 14.5*21 ซม. กระดาษถนอมสายตา พิมพ์ขาว-ดำ