เพราะโชคชะตาเล่นตลกทำให้เปรมมิกาถูกผลักไสจากครอบครัวมาเป็นผู้จัดการในรีสอร์ตเล็กๆ แทนที่จะได้เป็นประธานโรงแรมคนใหม่ตามที่คาดหวังไว้ หญิงสาวหอบความบอบซ้ำมาและรักษาแผลใจเงียบๆ คนเดียวทว่าฟ้ากลับส่งคุณหมอหนุ่มที่ไม่เคยพูดดีๆ กันเกินสองประโยคมาอยู่ด้วย

สำหรับภามเปรมมิกาคือหญิงสาวที่อยากจะหลีกเลี่ยงมากที่สุดแต่เพราะคำขอร้องจากมารดาหญิงสาวทำให้เขายอมตกลงมาอยู่ที่นี่

เพราะ ‘บางอย่าง’ ทำเปรมมิกายอมทำสัญญาสงบศึกกับภามชั่วคราว เมื่อเริ่มเปิดใจทั้งสองจึงมองเห็นมุมใหม่ๆ ของกันและกัน คุณหมอที่ดูเย็นช้าแท้จริงแล้วซ่อนความอ่อนโยนเอาไว้ ส่วนผู้หญิงมั่นใจในตัวเองอย่างเปรมมิกากลับซ่อนความอ่อนแอเอาไว้

เมื่อกำแพงที่เคยสร้างขึ้นระหว่างคนทั้งคู่สั่นคลอนความเกลียดชังแปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกดีๆ ภายใต้สายลมหนาวหัวใจได้พัดพาความรักมาให้คนทั้งคู่ ความรักครั้งนี้จะเป็นอย่างไรคงต้องให้หัวใจลิขิต...

“ชีวิตนี้จะอุทิศให้คนไข้หมดเลยเหรอคะคุณหมอแบบนี้มีแฟนขึ้นมาจะทำยังไงแฟนไม่น้อยใจแย่เหรอ” เปรมมิกาแกล้งว่าเพราะชายหนุ่มไม่ค่อยมีเวลาว่าง

“ขึ้นอยู่ว่าแฟนพี่จะเข้าใจรึเปล่าถ้าเปรมมีแฟนเป็นหมอจะเข้าใจชีวิตการทำงานของหมอไหม”

“ไม่รู้สิคะ เปรมไม่เคยมีแฟนเป็นหมอ” หญิงสาวเสมองไปอื่นที่เมื่อชายหนุ่มถามกลับมาแบบนี้

“อย่างนั้นลองมีดูไหมครับ” คนเป็นหมอถามเสียงทุ้มต่ำ