เมื่อใดที่การตักเตือนจะเป็นประโยชน์ ?
โอ้ลูกเอ๋ย ! การตักเตือนนั้นเป็นเรื่องง่าย ทว่าปัญหาก็คือการสนองต่อคำตักเตือนต่างหาก เพราะการตักเตือนคือความขมที่อยู่ในประสาทรับรสของบรรดาผู้ปฏิบัติตามอารมณ์ใฝ่ต่ำ ฉะนั้นสิ่งต้องห้ามต่าง ๆ ล้วนเป็นสิ่งภิรมย์ในหัวใจของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บุคคลที่แสวงหาความรู้ตามหลักสูตรของรัฐ โดยสนใจอยู่กับความเลอเลิศของตนเองและความดีงามทางดุนยา เพราะแท้จริงเขาคิดว่า เพียงความรู้ (ที่ไร้ซึ่งการปฏิบัติ) คือหนทางหนึ่งที่เขาจะรอดพ้นไปได้ และคิดว่า ความรู้นั้นไม่จำเป็นต้องอาศัยการปฏิบัติ นี่แหละคือความเชื่อของพวกนักปรัชญา
หนังสือ โอ้ลูกเอ๋ย หน้าที่ 22
#หนังสือโอ้ลูกเอ๋ย #อิหม่ามอัลฆ่อซาลีย์ #أيهاالولد
![[Clearance Sales] ชาววายเอ๋ย โปรดทราบ (เล่มเดียวจบ)](https://down-th.img.susercontent.com/file/e4ef3f0a11e89a0b8b61a77e7d011c00_tn)
