“ตั้งแต่เดือนกรกฎาคมช่วงที่อยู่มหาวิทยาลัยปีสองจนถึงเดือนมกราคมปีถัดไป ทสึคุรุ ทะซากิ มีชีวิตอยู่กับความคิดเรื่องการตายแทบจะเพียงอย่างเดียว วันเวลานั้น เขาคิดว่าการจบชีวิตของตนเป็นเรื่องธรรมดาและมีเหตุมีผลยิ่งกว่าสิ่งใด เหตุใดเขาจึงไม่เหยียบย่างก้าวสุดท้าย แม้ขณะนี้ก็ยังไม่รู้เหตุผล ทั้งๆ ที่ในเวลานั้น การจะก้าวข้ามเส้นแบ่งความเป็นความตายเป็นเรื่องง่ายดายยิ่งกว่าการกลืนไข่ดิบสักฟองเสียอีก”