หยก
เป็นหินที่มีตำนานและความเชื่อที่ผูกพันกับวิถีชีวิตของชาวจีนมาเป็นเวลานาน
ในวัฒนธรรมของชาวจีนมีการนำหยกมาใช้เป็นส่วนหนึ่งในพิธีกรรม
และนิยมนำมาทำเป็นสิ่งของเครื่องประดับ ตลอดจนงานศิลปวัตถุ เครื่องราง
รูปสัญลักษณ์ หรือรูปเคารพต่างๆ เป็นจำนวนมาก
ซึ่งล้วนแต่มีความเกี่ยวข้องกับความศรัทธาและความเชื่อในเรื่องพลังอำนาจแห่งหินศักดิ์สิทธิ์นี้ทั้งสิ้น
นอกจากนี้ การนำหยกมาใช้ไม่เพียงแต่ปรากฏในวัฒนธรรมของชาวจีนเท่านั้น
แต่ยังส่งอิทธิพลไปยังประเทศอื่นๆ ทั่วโลก
รวมไปถึงประเทศที่ได้รับการติดต่อสัมพันธไมตรีกับประเทศจีน
และพบว่ามีทรัพย์สินมีค่าของแผ่นดินที่มีการนำหยกมาใช้ในงานเครื่องประดับและเครื่องยศอีกด้วย

ความหมายของหยก

หยก ถือเป็นหินชนิดหนึ่งที่มีคุณสมบัติเฉพาะตัวและมีความแข็งกว่าหินธรรมดาทั่วไป อีกทั้งยังมีความสวยงามเฉกเช่นอัญมณีชนิดอื่นๆ

หยก หรือ Jade ในภาษาอังกฤษ
มาจากคำในภาษาสเปนว่า "Piedra de hijada” หมายถึง เทพเจ้าแห่งหินทั้งปวง
ใช้สำหรับรักษาโรคไตและอาการจุกเสียด ภาษาพม่า เรียกว่า "เจ้าเซง” หมายถึง
หินที่มีสีเขียว

ในภาษาจีนกลาง หยกเป็นที่รู้จักว่า "หยู
หรือ ยู่” หมายถึง งดงามและสมบูรณ์แบบ ชาวจีน
ถือว่าหยกเป็นอัญมณีที่มีค่าสูงสุด
ความนิยมของชาวจีนปรากฏในประวัติศาสตร์จีนครั้งแรก เมื่อประมาณ ๕,๐๐๐ ปี
มาแล้ว
มีปรัชญาจีนที่เปรียบเทียบลักษณะของหยกกับจิตใจของมนุษย์ในวรรณคดีเก่าแก่ของจีน