พระสมเด็จหลวงพ่อบางว้า วัดรางกำหยาด นครปฐม

ชื่อรางกำหยาด หมายถึง ร่องน้ำฝนที่ไหลตามธรรมชาติ เพราะในปัจจุบัน คลองรางกำหยาดซึ่งเป็นรางน้ำ ไหลตามธรรมชาติ ยังปรากฏอยู่หลังโรงเรียนวัดรางกำหยาด ห่างไปทางทิศเหนือประมาณ 300 เมตร มูลเหตุที่จะสร้างวัดรางกำหยาด เนื่องจากประชาชนที่อาศัยอยู่ในแถบถิ่นนั้น มีความเลื่อมใสศรัทธาในบวรพุทธศาสนา พิจารณาเห็นว่าในท้องถิ่นนี้น่าจะได้มีวัดไว้สักแห่งหนึ่ง นายตาล สุพรรณไพ กับนายฟ้ง ท่านทั้งสองได้ อุทิศที่ดินของตนให้เป็นที่สำหรับสร้างวัดคนละครึ่ง เป็นเนื้อที่ 19ไร่ 2 งาน พร้อมทั้งได้ชักชวนประชาชนมาประชุมปรึกษาหารือ ในการสร้างวัดขึ้น เริ่มแรก ได้ช่วยกันหักร้างถางพงสร้างเป็นสำนักสงฆ์ขึ้นก่อน โดยสร้างกุฏิหลังเล็กๆ ขึ้น เป็นที่สำหรับ พระสงฆ์ได้พักอาศัย หลังคามุงด้วยแฝกเริ่มสร้างเมื่อ พ.ศ. 2435 เมื่อแรกตั้งเป็นสำนักสงฆ์ มีชื่อว่า สำนักสงฆ์รางกำหยาด หรือสำนักสงฆ์อะไรหลักฐานไม่ปรากฏ เมื่อได่หักร้างถางพงและสร้างกุฏิสงฆ์เสร็จแล้วก็ได้นิมนต์ให้ หลวงพ่อแฉ่ง มาเป็นเจ้าอาวาสและจำพรรษาอยู่ที่สำนักสงฆ์แห่งนี้พร้อมด้วย หลวงตาเดื่อย

วัดรางกำหยาดตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2459 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2544 มีปูชนียวัตถุที่สำคัญ คือ หลวงพ่อบางว้าอัญเชิญมาจากวัดอมรินทรารามวรวิหาร