พระพุทธชินราช หลวงพ่อเหิน สำนักสงฆ์เทือกเขาเพชรพญาธาร
เนื้อเหล็กน้ำพี้ จำนวนการสร้าง 999 องค์
ตอกโค้ตและมีหมายเลขกำกับทุกองค์
หลวงพ่อเหินพระเกจิสายวิชาพุทธาคมเขมรโบราณ เป็นพระป่าที่ศิษย์เรียกขานว่า"หลวงปู่ในดง" ตามประวัติที่ท่านเล่าให้ศิษย์ฟัง พื้นเพท่านเป็นชาวจังหวัดเพชรบุรี เกิดในตระกูลมหาเศรษฐี สมัยเป็นฆราวาสไปใช้ชีวิตอยู่ที่ต่างประเทศหลายปี ด้วยท่านเป็นคนที่สนใจในเรื่องวิชาอาคมโยมปู่กลัวว่าจะเป็นนักเลงเลยส่งไปเรียนวิชาที่ประเทศเขมรแล้วกลับมาทำงาน จนกระทั่งอายุ30ปีจึงอุปสมบทและออกธุดงค์ไปเรียนวิชากับฤาษี4รูปอายุนับ100ปี รวมทั้งครูอาจารย์ที่พบในช่วงธุดงค์อีกหลายท่าน
เรื่องเล่าในช่วงที่ท่านธุดงค์ไปในป่าแถวจังหวัดตาก เวลาปักกลดจะมีพวกชนเผ่าชาติพันธุ์ มาถวายอาหารเสมอ บางที่เขาจะพาลูกสาวมาด้วยเพราะคนพวกนี้ชอบพระ จนทำให้ๆฝมีพระสึกไปอยู่กินด้วยกันเยอะ เวลาธุดงค์ไปเจอก็เหมือนการทดสอบจิตใจ ถ้าใจไม่แข็งพอเป็นเสร็จ ส่วนตัวท่านจะรีบย้ายหนีทันที โดยบอกโยมที่มาถวายว่าเราละแล้วซึ่งกิเลส อย่ามายุ่งวุ่นวายเลยจะเป็นบาป
สมัยท่านธุดงค์ลงใต้ไปอยู่แถวสุไหงโกลก ก็จะไปอยู่ในพื้นที่ต่างศาสนา คนพวกนี้ไม่ใส่บาตรกัน ท่านเลยอยากทดสอบว่าจะทำให้เขาใส่บาตรได้หรือไม่ เช้ามาท่านก็ออกบิณฑบาตร พอถึงหน้าบ้านโยมต่างศาสนาก็หยุดยืนรอประมาณ2นาที แต่พวกนั้นก็นั่งกินชากาแฟแบบไม่สนใจ พอเช้าอีกวันท่านก็เดินมาหยุดที่บ้านหลังเดิม แล้วยืนรอ2นาทีทำแบบนี้อยู่5-6วันจนสุดท้ายเขาเอาไข่ต้มกับข้าวมาใส่บาตรให้ หลังจากนั้นก็ใส่ทุกวัน แต่จะใส่แค่ข้าวกับไข่ต้มเท่านั้น
การบิณฑบาตรท่านจะเอาแค่พอฉัน ไม่เอามาสะสมเยอะๆ เพราะถ้าฉันไม่หมดเน่าเสียจะสิ้นเปลืองญาติโยมเปล่าๆ ท่านออกธุดงค์ไปเรื่อยใครอยากได้ธรรมก็มาขอท่าน การธุดงค์จะได้อะไรหลายๆอย่างเยอะมาก พระที่ธุดงค์เยอะๆจะออกแนวเพี้ยนๆบ้าๆหน่อย ท่านพูดแล้วก็หัวเราะ การธุดงค์ของท่านจะเดินขนานถนน หรือเดินตามท้องนาตัดทุ่งนา ถ้าไม่จำเป็นจะไม่เดินบนถนน เพราะจะลำบากคนที่ขับรถต้องมาคอยหลบพระที่เดินตามถนน
ท่านเล่าว่าธุดงค์ขึ้นเหนือช่วงระหว่างอุตรดิตถ์ไปลำปางในป่ามดจะเยอะมาก เวลาเดินมดจะไต่ขึ้นตามขาจะฆ่าก็บาปต้องคอยปัดออก ท่านธุดงค์ไปถึงสิบสองปันนา มณฑลยูนนาน ประเทศจีน ชาวบ้านที่นั้นชอบใส่บาตรกัน
ท่านเล่าให้ฟังถึงเรื่องแปลกๆระหว่างธุดงค์เยอะ หมูป่าอยากกินผลไม้มันจะเอาตัวกระแทกต้นไม่ให้ลูกไม้ตกลงมาแล้วกินผลไม้บางอย่างกินแล้วหมูป่ามันเมานอนน้ำลายฟูมปากท่านบอกเห็นแล้วขำดี ท่านบอกในป่ามีส้มป่าเปรี้ยวมากๆแต่กินแล้วชุ่มคอดี
หลวงพ่อเหินท่านเป็นพระที่ชอบอยู่ในป่าเขา ช่วงหนึ่งท่านไปจำพรรษาที่วัดโป่งสะเดา อ.ชุมตาบง จ.นครสวรรค์ ซึ่งถือว่าเป็นยุคที่มีชื่อเสียงโด่งดังมาก โดยเป็นอาจารย์สักยันต์ ซึ่งยันต์ของท่านดีทางคงกระพันชนิดที่ว่าแมลงวันไม่ได้กินเลือด สักเสร็จลองฟันกันทันที ท่านได้สร้างถาวรวัตถุไว้หลายอย่าง รวมทั้งออกวัตถุมงคล เครื่องรางตะกรุด และแผ่นตอกที่มีอักขระเส้นสายลายยันต์ที่งดามด้วยวิจิตรศิลป์และพุทธศิลป์
กล่าวขานกันว่า เหรียญรุ่นแรกวัดโป่งสะเดามีประสบการณ์โดนลอบยิง แต่ไม่ออก จนได้รับสมญาว่า"เสื้อเกราะโป่งสะเดา" นอกจากนี้สิ่งที่ลูกศิษย์ต้องการกันมากคือ ก้นยาสูบ และตะกรุดกันปลิง
ต่อมาท่านเกิดความเบื่อหน่ายจึงออกธุดงค์ไปอยู่แถวป่าวังน้ำเย็น กำแพงเพชร ก่อนได้รับนิมนต์มาอยู่ที่วัดป่าภูริทัตตภักดี บ้านคลองสาม ต.ยางงาม อ.หนองไผ่ จ.เพชรบูรณ์ ก่อนที่จะมาสร้างและอยู่ที่สำนักสำนักสงฆ์เพชรพญาธารในปัจจุบัน
หลวงพ่อเหินเป็นพระคมในฝัก มีดีหลายด้าน ท่านเก่งทางเชิงช่าง ศิลปะ อักขระเลขยันต์
สรรพวิชาของท่านถือว่าไม่เป็นสองรองใครในแผ่นดิน บอกได้คำเดียวว่าเหลือท่านองค์เดียวในแผ่นดินนี้ที่ทำได้และทำได้จริงๆ วิชาทำตะกรุดแบบเดียวกับหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า ท่านก็ทำมาแล้ว วิชาที่"นะปัดตลอด"ที่หลวงพ่อเดิมทำผ้ายันต์ท่านก็ทำมาแล้ว และวิชามหาธาตุที่หลวงปู่หมุนใช้ท่านก็เรียนมา แต่ท่านไม่เคยโอ้อวดอ้างฤทธิ์ เน้นทำให้ดูให้เห็นกับตา
วัตถุมงคลของท่านศิษย์นักบินในออสเตรเลียรอดตายจากเครื่องบินตก ทหารสามชายแดนใต้รอดจากคมกระสุนและระเบิดที่ผู้ก่อความไม่สงบมากมาย
คำว่า"พระเหนือโลก"ไม่ใช่สรรพนามที่จะกล่าวอ้างพระองค์ใดขึ้นมาได้เพราะความศรัทธาส่วนตน แต่พระเหนือโลกคือผู้ดำรงค์ตนให้พ้นจากกิเลส ตัณหา อุปาทาน ทั้งกายและจิตเพื่อวิถีแห่งการพ้นทุกข์เข้าสู่นิพพาน
เรื่องราวของหลวงพ่อเหิน เกิดจากการฝึกปฎิบัติอย่างเอกอุ เฉกเช่นพระเกจิคณาจารย์ดีงในอดีตหลายองค์ โดยเนื้อแท้ของท่านถือว่าเป็นพระนักปฏิบัติและนักพัฒนาอย่างแท้จริงอีกรูปหนึ่ง เพราะทุกที่ที่ท่านไปอยู่จะปรากฏผลงานการสร้างสรรค์ให้เห็นเป็นรูปธรรม มิใช่การใช้อิทธิปาฏิหาริย์ เพื่อเรียกความศรัทธาแต่อย่างใด
Cr:นสพ คำภีร์นิวส์
