ชีวิตที่อยู่ในวังวนของหนี้สินเเละความสลดจากการถูกสลัดรัก ถูกบรรเทาลงด้วยมือที่อบอุ่นของผู้ชายในดินเเดนห่างไกล ละอองทรายในขวดเเก้วลิขิตให้เธอเจอเขา คนที่เธอจะรักได้อย่างสุดหัวใจ

เพทาย ไม่เเสดงออกให้คนอื่นรู้ว่าการเสียพี่ชายไปตลอดกาลทำให้เธอทุกข์ยิ่งกว่าทุกข์ เพราะเธอมีชีวิตที่ดิ่งลงเหวเเละถ้าอับจนจริงๆ ก็มีเเต่พี่ชายซึ่งสามารถหาทางออกให้เเก่เธอได้ เธอคร่ำคราญเเละเสียใจมองขวดโหลเล็กบรรจุเม็ดทรายเเสนละเอียดที่อาจเรียกว่าเป็นละอองทรายด้วยใจลอยเเละก็เหมือนกับสวรรค์ได้ยินเสียงคร่ำครวญจากใจที่ถูกบีบคั้น ของเธอ กลุ่มชายลึกลับมาหาเธอบังคับพาเธอไปหาทางออกทุกปัญหา

ชีคบารัค โอชิน มีบาลาห์ ชีคหนุ่มเป็นเพื่อนรักของพี่ชาย เเละมีความการุณย์ที่ประสงค์จะทำให้เธอพ้นจากความทุกข์จากการที่เธอท้องไม่มีพ่อ!!! เขากำลังจะตาย เเละต้องการลูกสืบสกุลทั้งที่เป็นหมันเพทายไม่เคยคิดถึงการต้องเเต่งงานกับคนที่เธอไม่คุ้นเคย อยู่ในดินเเดนที่เธอไม่เคยรู้จักเเต่เพราะทางเลือกที่ชีคหนุ่มหยิบยื่นให้เป็นทางออกเดียว จากปัญหา เธอเลือกที่จะรับไว้ก่อนจะทรมานหัวใจเมื่อคิดว่ากำลังตกหลุมรักผู้ชายที่ใกล้หมดลมหายใจ

"ถอดออกเสียดีๆ ไม่อย่างนั้นละก็ เราจะได้เห็นดีกัน" "ไม่!" เพทายกอดอกเเละจับเสื้อของเธอไว้เเน่น ชีคบารัคปล้ำถอดเสื้อของเธอออก เเละบรรยากาศที่เคร่งเครียดก็เริ่มผ่อนคลายลงเพราะชีคหนุ่มจั๊กจี้เธอไปด้วย เพทายหัวเราะออกมา มือเริ่มอ่อนเเรง เเละในที่สุดเธอก็ถอดเสื้อออกไปจากตัว "พอเเล้วค่ะ" พอเเล้ว" เพทายหัวเราะไปด้วยระหว่างพูด เธอขอถอดเสื้อผ้าที่ยังติดกายอยู้ด้วยตัวเอง พอทั้งคู่เปลือยเหมือนกัน เเละเพทายเห็นชีคบารัคลงไปในน้ำเเล้ว เธอก้ตามลงไป

"น้ำเย็นกว่าที่คิดไว้นะคะ" เธอครางสะท้านเล็กน้อย ชีคบารัคยิ้มกริ่มขยับเข้ามาหาเธอ เเละดึงเธอไปกอดไว้ "อุ่นไหมล่ะเเบบนี้" เขากระซิบข้างหู มือรัดร่างเธอ เเละค่อยๆคลายออก ไล้มือไปตามเเผ่นหลังของเธอเเละใช้ทั้งสองมือกุมบั้นท้ายของเธอไว้