สำนำพิมพ์ : ไลต์เฮาส์ พับลิชชิ่ง
ผู้แต่ง : วลาดิเมียร์นาโบคอฟ
ผู้แปล : ปราบดาหยุ่น
ISBN : 9786168053065
หลังจากประสบความสำเร็จจากโลลิต้า (1955) วลาดิเมียร์ นาโบคอฟได้เขียนนวนิยายเล่มสำคัญอีกเล่มหนึ่งคือ‘พนิน’(1957) บอกเล่าชีวิตของศาสตราจารย์พลัดถิ่นชาวรัสเซียชื่อ ‘พนิน’ ผู้มีบุคลิกลักษณะเฉพาะที่เรี่ยกว่า ‘พนินเนี่ยน’ และด้วยสถานะของคนชายขอบที่ไม่อาจอยู่ในรัสเซียขณะเดียวกันก็ไม่เป็นส่วนหนึ่งกับอเมริกาทำให้เรื่องของพนินมีทั้งความทุกข์เศร้าอันแสนโดดเดี่ยว อารมณ์ขมขื่นและการโหยหาอดีตอันคุ้นเคยและแสนสุขที่ไม่อาจหวนกลับ
วลาดิเมียร์นาโบคอฟใช้กลวิธีการเล่าแบบบุคคลที่หนึ่งซึ่งไม่มีตัวตนเล่นกับภาษาอย่างสลับซับซ้อนหลายภาษา บทพรรณนาให้ภาพพนจ์อย่างมหัศจรรย์และใช้สัญลักษณ์ที่ลึกซึ้งบางครั้งนำเสนอความจริงกับความฝันผ่านช่วงเวลาที่ไร้เส้นแบ่งซึ่งสอดคล้องอย่างยิ่งกับประสบการณ์ของคนพลัดถิ่นที่พยายามสร้างอัตลักษณ์อันแหว่งวิ่นของตนผ่านเรื่องเล่าอาจกล่าวได้ว่ากลวิธีการเล่าดังกล่าวทำให้พนินเป็นหมุดหมายหนึ่งของวรรณกรรมแนวหลังสมัยใหม่
