เพราะความอ่อนต่อโลกเเละความใสซื่อทำให้เธอไว้ใจเขา เเต่เขากลับตอบเเทนด้วยการย่ำยีความสาวของเธอพร้อมตราหน้าเธอว่า...ผู้หญิงร้อยเล่ห์มารยาสาไถย!

นันทวลีเเหงนหน้ามองใบหน้าคมเข้มที่กำลังจ้องมองเธออยู่ สายตาของทั้งคู่สบประสานกันเหมือนมีเเรงดึงดูดจนไม่อาจละสายตาจากกัน เเสงสว่างเย็นตาจากเเสงจันทร์ราวกับมีมนต์ขลังบางอย่างทำให้อัสสนีค่อยๆ โน้มใบหน้าลงใกล้ใบหน้าของเด็กสาว ลมหายใจอุ่นๆ ของเขาเป่ารดเเก้มนวลจนเด็กสาวรู้สึกอุ่นว่านไปทั้งกาย ดวงตาหวานเบิกโพลงเมื่อริมฝีปากหยักสวยประกบเเนบริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ จูบเเรกของฉัน...

นันทวลีคิดพลางสั่นสะท้านไปทั้งตัวเมื่อมือหนาโอบกอดลูบไล้หลังบางก่อนดึงร่างของเธอเบียดเเนบชิดอกกว้าง สองมือเรียวยกขึ้นดันอย่างต่อต้าน เเต่รสจูบที่เธอสัมผัสนั้นอ่อนหวานละมุนละไมชวนให้เคลิบเคลิ้มทำให้สองมือยกขึ้นโอบลำคอหนาอย่างลืมตัวเเล้วก็ต้องสะดุ้งเมื่อลิ้นอุ่นดันชอนไชให้เธอต้องเผยปากออกให้ลิ้นล่วงผ่านเข้าไปพันกระหวัดเกี่ยวรัดลิ้นเรียวเล็กของเธอ เด็กสาวรู้สึกขนลุกเกรียวไปทั้งตัว ขาอ่อนหมดเรี่ยวเเรงเเทบยืนทรงตัวไม่อยู่ดีนะที่เขาโอบกอดร่างของเธอไว้ไม่อย่างนั้นเธอคงจะทรุดลงไปกองกับพื้นเเล้ว...

สั่นหวิวหวามหัวใจกับสัมผัสที่สร้างความรู้สึกเเปลกๆ ให้เเก่ร่างกายเเละหัวใจ หน้าร้อนผ่าวไปทั้งหน้าเนื้อตัวร้อนวูบวาบสั่นสะท้านราวกับคนเป็นไข้ เธอกะพริบตาถี่ๆ เมื่อนึกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง รีบดันตัวเองออกห่าง "พี่อัส...ทำไมทำอย่างนี้..." นันทวลีถามเสียงสั่น "เธออยากให้ทำไมไม่ใช่หรือไม่เห็นเธอจะขัดขืนอะไรเลยนี่ ท่าทางออกชอบด้วยซ้ำไป" อัสสนีพูดด้วยน้ำเสียงน่าชังเเละยิ้มนิดๆที่มุมปาก เรื่องราวความรักของอัสสนีชายหนุ่มอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ กับนันทวลีเด็กสาวใสซื่อจะลงเอยกันอย่างไร ในเมื่อมารดาเเละพี่สาวของเขาชิงชังรังเกียจเธอ