เวคิน เเปลงร่างจากลูกเเมวน้อยกลายเป็นเสือร้ายในชั่วข้ามคืน เพราะถูกผู้หญิงที่รักมากเหยียบย่ำหัวใจ ราวกับถูกมีดนับสิบเล่มกระหน่ำเเทง ใครจะคาดคิดว่า ผู้หญิงที่เพิ่งบอกเลิกเขาไปไม่กี่วัน จะกลายเป็นเจ้าสาวคนใหม่ของพ่อ
เเพรพลอย ยอมได้ชื่อว่าผู้หญิงเเพศยา เพราะเป้าหมายของเธอ เเม้ความรักก็สละได้ เเต่เธอจะไม่มีวันได้ในสิ่งที่ต้องการ เพราะเขาจะไม่มีวันยอม!
..กลิ่นกลายที่หอมกรุ่นของเธอ ทำให้เวคินเเทบทำอะไรไม่ถูก เขาบอกตัวเองว่ารังเกียจผู้หญิงอย่างเธอ เเต่ร่างกายกลับมีปฏิกิริยาตอบสนองตั้งเเต่เเค่เห็นหน้า...
ร่างกายที่ใหญ่โตโถมทับเธอไว้ทั้งตัวจนเเทบไม่มีช่องว่างให้เธอหายใจ เสื้อผ้าที่สวมใส่ติดกายบางเบา บัดนี้ถูกดึงทึ้งจับเหวี่ยงไปกองที่พื้นกระจัดกระจาย
เวคินไม่รอให้คนใต้ร่างพร้อม เขากำลังทรมาน เเละต้องการการปลดปล่อบเเละเธอคือคนที่ต้องรองรับความทรมานของเขา
เเพรพลอยไม่เคยสัมผัสกับความรู้สึกนี้มาก่อน เธอทำอะไรไม่ถูกได้เเต่นอนนิ่งให้เขากระทำตามอำเภอใจ
ความร้ายกาจเจ้าเลห์มารยาที่เธอใช้ปั่นหัวผู้ชายมาตลอดบัดนี้มันไช้ไม่ได้ผลเเล้ว เพราะเธอกำลังจะเป็นฝ่ายพ่ายเเพ้เสียเอง เขากำลังทำให้เธอหลอมละลายไปกับไฟสวาทที่เผาผลาญมอดไหม้ เจ็บ ฉันเจ็บ
หญิงสาวเปล่งเสียงร้องครวญครางออกมาราวกับเจ็บปวดจริงๆ เมื่อถุกฝ่ามือหนาอุ่นร้อนฟอนเฟ้นที่ทรวงอิ่มหนักหน่วง เวคินชะงักไปครู่หนึ่งเเล้วยิ้มเยาะ
"อะไรกัน ผ่านผู้ชายมาไม่รู้กี่คน ยังมาทำเป็นเจ็บ ผมไม่โง่หลงเชื่อคุณหรอกนะ" จบคำประชดประชัน เขาก็เดินหน้าต่อ ในเมื่อเธอคิดจะปั่นหัวเขา
เขาก็จะสั่งสอนให้เธอรู้ว่า อย่าได้คิดล้อเล่นกับความรัก!
