ขนาดเลื่อน: 128ซม.× 35ค่ะซม.

Chang Dai-Chien (จีนตัวย่อ: จีนโบราณ: พินอิน: Zhang dàqian; Wade-giles: Chang TA-Chien) (10พฤษภาคม1899-2เมษายน1983) เป็นหนึ่งในศิลปินจีนที่รู้จักกันดีและมีชื่อเสียงมากที่สุดในศตวรรษที่ยี่สิบ เดิมเป็นที่รู้จักกันในชื่อจิตรกร Guohua (traditionalist) โดย1960S เขายังมีชื่อเสียงในฐานะจิตรกรที่มีอิมเพรสชั่นนิสต์และจิตรกร ช้างได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในนักประดิษฐ์ที่มีพรสวรรค์มากที่สุดในศตวรรษที่ยี่สิบ

เกิดในครอบครัวของศิลปินในเมือง Neijiang มณฑลเสฉวนประเทศจีนเขาได้ศึกษาเทคนิคการย้อมสีสิ่งทอในเกียวโตประเทศญี่ปุ่นและกลับมาสร้างอาชีพที่ประสบความสำเร็จในการขายภาพวาดของเขาในเซี่ยงไฮ้
จากนั้นผู้ว่าราชการจังหวัดชิงไห่ Ma Bufang ได้ส่ง Chang ไปยัง skubum เพื่อหาผู้ช่วยในการวิเคราะห์และคัดลอกงานศิลปะทางพุทธศาสนาของ Dunhuang [1] เนื่องจากสภาพภูมิอากาศทางการเมืองของจีนในปี1949เขาออกจากประเทศและอาศัยอยู่ในสถานที่ต่างๆเช่นเมนโดซาอาร์เจนตินาเซาเปาโลและ Mogi das cruzes, บราซิล, และจากนั้นไปที่คาร์เมล แคลิฟอร์เนียก่อนที่จะตั้งถิ่นฐานในปี1978ในไทเปไต้หวัน
การประชุมระหว่างชางและปิกัสโซ่ในนีซฝรั่งเศสในปี1956ถูกมองว่าเป็นการประชุมสุดยอดระหว่างเจ้านายที่โดดเด่นของศิลปะตะวันออกและตะวันตก ชายสองคนแลกเปลี่ยนภาพเขียนในที่ประชุมครั้งนี้

ภาพวาดระดับมืออาชีพของ Chang เป็นหลักในเซี่ยงไฮ้ ในช่วงปลาย1920s เขาย้ายไปปักกิ่งที่เขาร่วมมือกับ PU Xinyu.[4] ใน1930S เขาทำงานออกจากสตูดิโอในบริเวณ Wangshi Yuan ในซูโจว [5] ในปีค.ศ.1940เขาเป็นผู้นำกลุ่มศิลปินในการคัดลอกภาพวาดฝาผนังพุทธในถ้ำ Mogao และ Yulin. ในช่วงปลาย1950s สายตาที่ทรุดโทรมของเขาทำให้เขาพัฒนาสีสันหรือสไตล์ pocai ของเขา

เกี่ยวกับสินค้า